Diaconie activiteiten

Menu diaconie activiteiten


Diaconie definitie

Wat is diaconie? Onder diaconie verstaan we het handelen vanuit en door kerken en andere door het evangelie geïnspireerde groepen en bewegingen dat gericht is op het voorkómen, opheffen, verminderen dan wel mee uithouden van lijden en maatschappelijke nood van individuen en van groepen mensen en op het scheppen van rechtvaardige verhoudingen in kerk en samenleving.[1] Kernwoorden hierin zijn ‘voorkómen, verminderen of mee uithouden van nood’ van mensen en het ‘scheppen van rechtvaardige verhoudingen’. Veel mensen hebben op de een of andere manier te lijden, in financiële zin of door een verlies. We kunnen denken aan het verlies van een partner of een andere dierbare, maar ook van een baan, een eigen bedrijf, enzovoorts. Ik denk ook aan mensen die te lijden hebben door ziekte, naar lichaam of geest, geweld, oneerlijke behandeling, en ga zo maar door.

Lonneke Gunnink – van den Berg, pastoraal werker met aandachtsveld diaconie

[1] Crijns, Hogema, Hoekstra, Miedema, Noordegraaf, Robbers-van Berkel, Van Well, Wissink (red.) en Arts-Honselaar (eindred.), Diaconaal doen doordacht. Handboek diaconiewetenschap. 2018, Uitgeverij Kok Utrecht i.s.m. Stichting DISK

Ontmoetingsvieringen

In een aantal van de geloofsgemeenschappen van de parochie H. Kruis, buiten de parochiekerk van de Kruisverheffing in Raalte, worden eens per maand ontmoetingsvieringen gehouden. Deze ontmoetingsvieringen bestaan uit ontvangst met koffie en thee, een eucharistie- of woord- en communieviering, en ter afsluiting een eenvoudige maaltijd. Dit wordt door het pastoraal team aangeboden om elkaar te kunnen blijven ontmoeten en te weten wat er speelt.

 

Zelfregiecentrum
In het Annahuis is op maandag en woensdag het Zelfregiecentrum Raalte gevestigd. Het is opgezet door Stichting Vriendendiensten samen met GGZ-ervaringsdeskundigen en ervaringswerkers. Het is een open centrum waar iedereen welkom is voor inloop, activiteiten en specifieke herstelactiviteiten. Bijzonder om te ervaren hoe fijn mensen het daar hebben en op verhaal kunnen komen. Af en toe schuift pastoraal werker Lonneke Gunnink – van den Berg aan om te luisteren naar ieders verhaal. Ook daar laat God zich laat kennen als ‘Ik zal er zijn’.
Meer weten? Zie: www.vriendendienstendeventer.nl/zelfregiecentrum-raalte

Rol Wandelclub Mariënheem

Op de tweede woensdag van de maand vindt de wandeltocht van de zogeheten Rol Wandelclub plaats. Mensen die er niet meer zo makkelijk op uit trekken, omdat ze slechter ter been zijn, kunnen er zo toch op uit gaan. Zowel vrijwilligers als mensen die iets beter ter been zijn, maar die er ook niet zo makkelijk op uit trekken, duwen deze rolstoelen. Zo kun je maandelijks, bij goed weer, een lange stoet (circa twintig mensen) zien trekken door Mariënheem en het buitengebied. Het is goed elkaars verhaal, wel en wee te horen en te delen, zo de eenzaamheid te doorbreken en op geheel eigen wijze Gods Naam ‘Ik zal er zijn’

Aandacht voor de mens ver weg

Ook mensen ver weg hebben het niet altijd breed. Vroeger hadden we de MOV-werkgroepen. Wat we daar in deze tijd nog van merken is meestal verbonden aan het collecterooster.

Op 18 juni is er in Heeten een Filipijnse viering geweest. Klik hier voor een verslag.

 


Adventsactie 2024 – Leven in een veranderende wereld

Half februari is alweer het begin van de veertigdagentijd en vastentijd.

Een tijd van eenvoud en bezinning. Zoals ieder jaar vraagt de Vastenactie aandacht voor medemensen, die het moeilijk hebben. Overal in de wereld.

Dit jaar wordt extra aandacht gevraagd voor plattelandsdorpen in het Afrikaanse land Zimbabwe. Door het veranderende klimaat zijn er lange periodes van droogte. Daarnaast ook juist stortregens, die de oogsten laten mislukken.

Vastenactie heeft de bevolking gevraagd plannen te maken voor gezamenlijke moestuinen, het aanleggen van waterpompen, waterreservoirs en leidingen, met gebruikmaking van zonnepanelen bijvoorbeeld. Er worden trainingen gegeven in traditionele en agro-ecologische landbouwtechnieken, in waterbeheer en hygiëne rondom waterpunten en water opslagtanks. Ook daar wordt gekeken hoe duurzamer gewerkt kan worden.

Daarnaast worden vrouwen geholpen zelfstandig te kunnen leven. Zij leren naaien en ontvangen materiaal (bijvoorbeeld naaimachines) om als zelfstandige van start te kunnen gaan. Bovendien leren ze wat hun rechten zijn.

Wat ons dit jaar als werkgroep raakt is het feit, dat klimaatverandering degenen, die arm zijn, erger raakt dan rijken in het Westen. Zij staan daarmee op achterstand. We hopen dat onze bijdragen onze medemens ver weg werkelijk helpen om verder te komen.

Tenslotte is het heel belangrijk dat mensen, die een goed alternatief hebben om een waardig en duurzaam zelfstandig leven in de eigen omgeving te kunnen opbouwen, niet zullen vluchten via mensensmokkelaars en levensgevaarlijke tochten. Dat is ook veel waard.

Tijdens de gehele vastentijd staan de vastenactiecollectebussen weer achterin de kerk. U kunt ook rechtstreeks geld overmaken: NL21 INGB 0000 0058 50 t.n.v. Vastenactie, Den Haag.

 

klik hieronder voor meer informatie over de actie

Vastenactie 2024

 

 

Week Nederlandse Missionaris,

MIVA (Missie Verkeersmiddelen Actie),

de Vredesweek,

Wereldmissiedag van de Kinderen en Missiezondag.

 

Vanuit onze locaties komen we nog altijd twee à drie keer per jaar bij elkaar om de Advents- en Vastenactie voor te bereiden: wat raakt ons, wat doen we wel en wat niet in de vieringen en hoe doen we onze PR. In deze overleggen participeren twee contactpersonen vanuit de parochie H. Lebuinus.

 

WOR / Werkgroep Oogstgave Raalte

Een combinatie van de mens ver weg en de agrarische sector is de WOR, de Werkgroep Oogstgave Raalte. Tijdens het oogstdankfeest Stöppelhaene is niet alleen aandacht voor de boer en de oogst ter plaatse, maar ook voor een goed agrarisch project ver weg, verbonden aan Salland. stoppelhaene.nl/sallands-oogstfeest/oogstgave/

Aandacht voor de agrarische context van onze parochie

De agrarische sector is veel in het nieuws. Er is veel onzekerheid en onrust. Het is de context van onze parochie: in onze dorpen en buitengebied staan we nog altijd dicht bij de boer, die voorziet in ons voedsel. Er is een klankbordgroep KIP, Kerk In Platteland, opgericht. Belangrijk zijn het gesprek, bewustwording en een luisterend oor. Deze komen tot uiting in de boerderijvieringen en boerenpelgrimstochten, die we –  laatstgenoemde samen met Boer-en-mens – organiseren. Met elkaar verantwoord zorg dragen voor Gods schepping is van groot belang. Ook is er rechtstreeks contact met Monique van Schagen, contactpersoon buitengebied in opdracht van de gemeente Raalte.

Parochiële werkgroep:

Meer weten? Ga naar www.boerenmens.nl


Omzien naar elkaar

Geslaagde ochtenden met lotgenoten in Haarle

Drie ochtenden mocht ik samenkomen met mensen, die een partner hebben verloren. Twee van hen hadden, verdrietig genoeg, ook een dochter of zoon verloren. Niet alleen parochianen uit Haarle, maar ook uit Raalte. In het begin was het natuurlijk een beetje aftasten en kennismaken. Maar al snel werd duidelijk, dat er veel herkenbaars te delen was. Na het wennen en elkaar leren kennen spraken we over wat tijd met je doet. Aan de ene kant geeft tijd je ruimte om afstand te nemen en de scherpste kantjes wat af te zwakken, aan de andere kant lijkt tijd er helemaal niet toe te doen en blijft het allemaal heel dichtbij en kort geleden. Bij de laatste ontmoeting deelden we wat kracht geeft. Wat een pareltjes! Een voorwerp, dat blijvend doet denken aan de geliefde. Een hoekje in de kamer, waar altijd een lichtje bij de foto en een kruisje brandt. En een prachtige hoopvolle, moedgevende tekst over vertrouwen. Boven alles natuurlijk de verhalen daarbij.

Elke ontmoeting werd afgesloten met een moment van bezinning, een gezongen lied, een gebed en vooral kaarsjes bij de eigen intenties. En daarna de gezamenlijke maaltijd. Wat voelde het goed samen te zijn. We hebben afgesproken in het najaar nog eens terug te komen rond een thema. Onderling zijn de nodige nieuwe afspraken gemaakt, zodat de ontmoetingen hier niet stoppen. Samen maakt sterker.

Ik ben bijzonder dankbaar dat ik met deze lieve mensen mocht optrekken gedurende deze ochtenden.

Lonneke Gunnink – van den Berg, pastoraal werker

Ontmoetingsgroep mantelzorgers voor kinderen

Het afgelopen jaar zijn er ontmoetingsgroepen geweest van mantelzorgers (voor partners) van de protestantse en katholieke kerken uit Wijhe, Wesepe, Boskamp en Olst. De mantelzorgers zijn met elkaar in gesprek gegaan over de dingen waar ze tegenaan lopen in de zorg voor hun partner. Dit jaar zullen voor een nieuwe groep ook de kerken uit Raalte daarbij aansluiten.

Ouders dragen zorg voor hun kinderen. Maar soms is de zorg voor een kind extra intensief. Wij denken bijvoorbeeld aan kinderen met een verstandelijke, psychische of lichamelijke beperking. Misschien zijn er ook anderen, die mantelzorger voor een kind (al dan niet volwassen) zijn. Graag komen we met u in contact en kunnen we bekijken of we iets voor u kunnen betekenen met een nieuwe reeks van drie ochtenden.

Hebt u behoefte hieraan deel te nemen of kent u iemand, die hieraan zou willen deelnemen? Laat het ons weten.

We houden de ochtenden, die geleid worden door Dorien Koetsier en Lonneke Gunnink, op

Dinsdag 9 april in het Langhuus in Wijhe

Dinsdag 23 april in de Hoeksteen in Boskamp

Dinsdag 7 mei in het Annahuis in Raalte

De ochtenden zien er als volgt uit:

9.45 uur inloop

10.00-11.30 uur gesprek rond een thema

11.30-11.45 uur bezinningsmoment in de kerk

11.45-13.00 uur eenvoudige maaltijd

Hebt u vervoer nodig: neem contact met ons op.

Hartelijke groet, namens de kerken van Klein Salland en de parochies H. Lebuinus en H. Kruis

Dorien Koetsier, kerkelijk werker, dorien.koetsier@pgwijhe.nl of telefoon 06 – 2412 0655

en Lonneke Gunnink, pastoraal werker, lonnekegunnink@parochieheiligkruis.nl of telefoon 038 – 452 7475

 

Diaconale column

Dankbaarheid als thema bij de Filipijnse viering

Op zondag 18 juni j.l. hadden we in de viering van Heeten een Filipijns koor te gast. Samen met dit koor en met Truus Schoorlemmer – die  met haar man Jo vele, vele jaren op de Filipijnen, maar ook vanuit Heeten de mensen op de Filipijnen geholpen heeft – hebben we de viering voorbereid, zodat er een mooi geheel kon ontstaan. Het thema was dankbaarheid. En dankbaarheid is inderdaad iets dat ik in en om de hele viering mocht ervaren. Dankbaarheid voor de geloofsgemeenschap van Heeten dat we zoveel aandacht mochten hebben voor de Filipijnen, dankbaarheid voor alle hulp die geboden is, dankbaarheid dat deze Filipijnse dames hier in Nederland een goed leven hebben en ga zo maar door. Een voelbare levenshouding. Vele vrijwilligers, die zich al tientallen jaren lang inzetten voor de HHCP (Heeten Helpgood Center Philippines), waren aanwezig in de viering als ook echtgenoten van de zangeressen in het koor.

Het begon al met een bijzondere intrede. Maria kreeg een ereplaatsje voor in de kerk en bij haar werden kaarsen geplaatst. Deze werden plechtig binnen gedragen. De dames van het koor waren bijzonder kleurrijk gekleed in gewaden van mooie stoffen. Zo ook Truus Schoorlemmer in zonnig geel.

Hoewel wij, Nederlanders, de liedteksten, ook al stonden ze afgedrukt in het boekje, niet helemaal konden volgen, het feestelijke karakter ervan ontging ons niet. Zo hebben we samen volop genoten.

Indrukwekkend was de voorbede. We bidden vaak voor bijvoorbeeld natuurrampen en andere ellende en lijden in onze wereld, maar dit keer kwam het dichtbij. Het kreeg een gezicht en het gaf het gevoel samen wereldkerk te zijn.

Bij de collecte werden niet alleen het geld, dat ingezameld werd tijdens de viering, maar ook de hapjes die we na de viering mochten delen in een plechtige processie (door jong en oud!) naar voren gedragen. We liepen niet gewoon naar voren, maar deden dat bijna dansend in een cadans, een zeer eerbiedige cadans.

Op het eind van de viering hebben we de kaarsen, die tijdens de viering bij het Mariabeeld voor het altaar in de kerk hadden gebrand, naar Maria (rechts voor in de kerk in Heeten) gebracht. Onderwijl zongen we (in het Filipijns) het Lourdeslied. De mensen in de kerk zongen van harte het ‘Ave, ave, ave Maria’ mee. Opnieuw dat wereldkerkgevoel.

Er was niet alleen dankbaarheid, maar ook gastvrijheid. Hoewel zij bij ons te gast waren, hebben de Filipijnse dames ons grote gastvrijheid betoond met alle hapjes na afloop van de viering bij de koffie en de thee. En niet te vergeten de prachtige ontmoetingen en de foto’s die daarvan gemaakt werden.

Ik denk dat iedereen, inclusief ikzelf, vanaf nu toch (weer) anders naar beelden zal kijken, die vanuit de Filipijnen op ons beeldscherm verschijnen.

Lonneke Gunnink – van den Berg, pastoraal werker