Filipijnse viering 18 juni Heeten

Dankbaarheid als thema bij de Filipijnse viering

Op zondag 18 juni j.l. hadden we in de viering van Heeten een Filipijns koor te gast. Samen met dit koor en met Truus Schoorlemmer – die  met haar man Jo vele, vele jaren op de Filipijnen, maar ook vanuit Heeten de mensen op de Filipijnen geholpen heeft – hebben we de viering voorbereid, zodat er een mooi geheel kon ontstaan. Het thema was dankbaarheid. En dankbaarheid is inderdaad iets dat ik in en om de hele viering mocht ervaren. Dankbaarheid voor de geloofsgemeenschap van Heeten dat we zoveel aandacht mochten hebben voor de Filipijnen, dankbaarheid voor alle hulp die geboden is, dankbaarheid dat deze Filipijnse dames hier in Nederland een goed leven hebben en ga zo maar door. Een voelbare levenshouding. Vele vrijwilligers, die zich al tientallen jaren lang inzetten voor de HHCP (Heeten Helpgood Center Philippines), waren aanwezig in de viering als ook echtgenoten van de zangeressen in het koor.

Het begon al met een bijzondere intrede. Maria kreeg een ereplaatsje voor in de kerk en bij haar werden kaarsen geplaatst. Deze werden plechtig binnen gedragen. De dames van het koor waren bijzonder kleurrijk gekleed in gewaden van mooie stoffen. Zo ook Truus Schoorlemmer in zonnig geel.

Hoewel wij, Nederlanders, de liedteksten, ook al stonden ze afgedrukt in het boekje, niet helemaal konden volgen, het feestelijke karakter ervan ontging ons niet. Zo hebben we samen volop genoten.

Indrukwekkend was de voorbede. We bidden vaak voor bijvoorbeeld natuurrampen en andere ellende en lijden in onze wereld, maar dit keer kwam het dichtbij. Het kreeg een gezicht en het gaf het gevoel samen wereldkerk te zijn.

Bij de collecte werden niet alleen het geld, dat ingezameld werd tijdens de viering, maar ook de hapjes die we na de viering mochten delen in een plechtige processie (door jong en oud!) naar voren gedragen. We liepen niet gewoon naar voren, maar deden dat bijna dansend in een cadans, een zeer eerbiedige cadans.

Op het eind van de viering hebben we de kaarsen, die tijdens de viering bij het Mariabeeld voor het altaar in de kerk hadden gebrand, naar Maria (rechts voor in de kerk in Heeten) gebracht. Onderwijl zongen we (in het Filipijns) het Lourdeslied. De mensen in de kerk zongen van harte het ‘Ave, ave, ave Maria’ mee. Opnieuw dat wereldkerkgevoel.

Er was niet alleen dankbaarheid, maar ook gastvrijheid. Hoewel zij bij ons te gast waren, hebben de Filipijnse dames ons grote gastvrijheid betoond met alle hapjes na afloop van de viering bij de koffie en de thee. En niet te vergeten de prachtige ontmoetingen en de foto’s die daarvan gemaakt werden.

Ik denk dat iedereen, inclusief ikzelf, vanaf nu toch (weer) anders naar beelden zal kijken, die vanuit de Filipijnen op ons beeldscherm verschijnen.

         

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Lonneke Gunnink – van den Berg, pastoraal werker