Home-Diaconie activiteiten

Diaconie activiteiten

Menu diaconie activiteiten


Diaconie definitie

Wat verstaan we onder diaconie?

Ook dit jaar weer mag ik lid zijn van de jury van de Ariënsprijs, een driejaarlijkse diaconale prijs van ons bisdom. Binnen de jury ontstond naar aanleiding van een ingediend project de discussie wat we allemaal onder diaconie verstaan. Daar zijn meerdere definities voor te geven. Welke definitie van diaconie hou je dan aan? Ik neem u mee in de praktijk.

Alfons Ariëns was een priester, die opkwam voor eenvoudige arbeiders. Met name in de textielindustrie. Hij zág de ander en wat die ander nodig had, zowel geestelijk als lichamelijk. In het gezicht van de andere mens mogen wij God zelf zien. Naar hem is de prijs vernoemd. Gezien worden, ergens bij horen, gekend en erkend zijn. Dat is ongelooflijk belangrijk voor een mens. En dat zie je terug  op allerlei plekken. Ik denk aan de eenzame mens. Mag die ergens bij horen? Kan hij of zij de stap zetten uit het eigen isolement te komen? Als dat niet zo is, is er dan iemand die hem of haar daarbij helpt?

Ik denk ook aan de nieuwe voorstelling van de Joseph Wresinski Cultuurstichting, die de moeder centraal stelt van wie de kinderen uit huis geplaatst zijn. We horen vaak de kant van allerlei instanties. We horen helaas ook vaak hoe mis het kan gaan en kinderen verwaarloosd worden of erger. Maar er is ondanks alles ook een andere kant, die van de moeder (of de vader). Kunnen de instanties oog en oor hebben voor die mens?

Natuurlijk gaat diaconie ook over armoede. En het werk van Caritas. Daarvoor verwijs ik naar de pagina van ons PCI-bestuur. Heel belangrijk. Caritas heeft geld ter beschikking om in te zetten waar nodig. Maar Caritas heeft juist ook mensen in het bestuur, die omzien naar de mens die we zien achter de financiële problemen.

Diaconie gaat over onze medemens, die in een verzorgingshuis woont. Wordt hij of zij gezien? Door wie? In onze parochie hebben we nog altijd vrijwilligers die mensen bezoeken. Thuis, in onze geloofsgemeenschap. Er zijn ook vrijwilligers, die mensen in het verzorgingshuis bezoeken, juist om nog even contact te hebben met de oude geloofsgemeenschap waar hij of zij vandaan komt. Ik mocht een nieuw project leren kennen, dat mensen, bewoners uit verzorgingshuizen terugbrengt naar die eigen geloofsgemeenschap. Daar ontmoeten ze oude bekenden. Ze horen over de toekomst van hun kerk, die in sommige gevallen gesloten is en een andere bestemming heeft gekregen, of die gesloten gaat worden. Ze kunnen even naar het kerkhof. Dat alles doet veel met hen, zo blijkt. Ze voelen zich weer gezien, gekend, ze horen er bij.

Dat is diaconie en meer. Misschien kunt u er, naar aanleiding van deze column, uw eigen voorbeelden bij bedenken.

P.s. wie de prijsuitreiking van de Ariënsprijs wil meemaken en allerlei presentaties zien van de projecten: wees welkom op zaterdag 25 oktober in het Titus Brandsmahuis, vanaf 10.30 uur! Te zijner tijd meer informatie.

Lonneke Gunnink – van den Berg, pastoraal werker met aandachtsveld diaconie

[1] Crijns, Hogema, Hoekstra, Miedema, Noordegraaf, Robbers-van Berkel, Van Well, Wissink (red.) en Arts-Honselaar (eindred.), Diaconaal doen doordacht. Handboek diaconiewetenschap. 2018, Uitgeverij Kok Utrecht i.s.m. Stichting DISK

Ontmoetingsvieringen

In een aantal van de geloofsgemeenschappen van de parochie H. Kruis, buiten de parochiekerk van de Kruisverheffing in Raalte, worden eens per maand ontmoetingsvieringen gehouden. Deze ontmoetingsvieringen bestaan uit ontvangst met koffie en thee, een eucharistie- of woord- en communieviering, en ter afsluiting een eenvoudige maaltijd. Dit wordt door het pastoraal team aangeboden om elkaar te kunnen blijven ontmoeten en te weten wat er speelt.

Rol Wandelclub Mariënheem

Op de tweede woensdag van de maand vindt de wandeltocht van de zogeheten Rol Wandelclub plaats. Mensen die er niet meer zo makkelijk op uit trekken, omdat ze slechter ter been zijn, kunnen er zo toch op uit gaan. Zowel vrijwilligers als mensen die iets beter ter been zijn, maar die er ook niet zo makkelijk op uit trekken, duwen deze rolstoelen. Zo kun je maandelijks, bij goed weer, een lange stoet (circa twintig mensen) zien trekken door Mariënheem en het buitengebied. Het is goed elkaars verhaal, wel en wee te horen en te delen, zo de eenzaamheid te doorbreken en op geheel eigen wijze Gods Naam ‘Ik zal er zijn’

Armoede uitgelegd aan mensen met geld

“Armoede is je eigen schuld.
Armoede is niet meer dan een gebrek aan geld.
Armoede leidt tot domme en ongezonde keuzes.

In een land geregeerd door welvarende, hoger opgeleide mensen wordt op een beperkte en soms zelfs schadelijke manier naar armoede gekeken. Tim ’S Jongers groeide op in armoede, ging uiteindelijk studeren, deed onderzoek naar armoede en doet nu beleidsvoorstellen om het tegen te gaan.”

Met mijn leesgroep Père Joseph, waarbij we boeken lezen geschreven door mensen in armoede, zijn we naar het theatercollege van Tim ’S Jongers geweest, die vertelde over zijn missie: armoede uit te leggen aan mensen, die niet in armoede zijn opgegroeid. Uiteraard lezen we met de leesgroep ook het boek, maar hemzelf aan het woord te horen is natuurlijk extra mooi. Hoewel zijn Vlaams soms lastig te verstaan bleek.

In dit theatercollege nam Tim ons mee langs de vele misvattingen die er bestaan over armoede. Want hoe de meeste mensen denken over armoede klopt van geen kant – en de enige manier waarop we het kunnen bestrijden is als wij anders leren kijken.

Ongetwijfeld zijn er kanttekeningen te maken bij zijn boek en zijn theatercollege. Maar daar is het mij niet om te doen. Ik ben niet opgegroeid in armoede. Ik heb hooguit te maken gehad met een tijdelijk krappe beurs, met name toen ik student was. Ik was het prototype, dat de tering naar de nering wist te zetten en zo mijn studententijd door wist te komen. Om daarna eerst middels freelance baantjes en uiteindelijk dankzij een volledige baan een zeer fatsoenlijk leven op te bouwen. De stress rond het hebben van (te) weinig geld ken ik niet. Bestaansonzekerheid evenmin. Het is een eerste waardevol inzicht hoe dit voor mensen in armoede moet zijn.

Het viel ons op, dat er veel jonge mensen in de zaal zaten. We vroegen ons af wie dat waren. Uit flarden gesprekken om ons heen bleken het (zeker voor een deel) mensen te zijn, die werkzaam zijn bij instanties die mensen in armoede helpen. Mensen werkzaam in maatschappelijk werk. Voor velen was de informatie duidelijk nieuw. Zou er bij hen sprake zijn van bepaalde beeldvorming met bijbehorende (voor)oordelen? ‘Wat moeten die mensen ook met zo’n enorm flatscreen?’ en ‘Snappen ze dan niet dat huisdieren zoveel geld kosten!’ zijn veel gehoorde opmerkingen.

Nadat een aantal mensen vragen had mogen stellen is een van Tims eigen laatste opmerkingen: ‘Het is niet mijn doel armoede de wereld uit te helpen. Dat gaat ook mij niet lukken. Het is wel mijn doel bij te dragen aan de menswaardigheid van mensen, die in armoede moeten leven.’

Deze zin heeft mij het meest geraakt deze avond. Zo mogen we het ook in gelovige termen zien: ieder mens is het waard een menswaardig leven te kunnen leiden. Heel eenvoudig, omdat ieder mens een kind van God is. Ik hoop dat ook wij als kerk iets kunnen bijdragen aan de bestrijding van armoede en de opbouw van een menswaardiger bestaan.


Aandacht voor de mens ver weg

Ook mensen ver weg hebben het niet altijd breed. Vroeger hadden we de MOV-werkgroepen. Wat we daar in deze tijd nog van merken is meestal verbonden aan het collecterooster.

Op 18 juni is er in Heeten een Filipijnse viering geweest. Klik hier voor een verslag.

Klik op onderstaande afbeeldingen voor meer informatie over het onderwerp.

      

Vanuit onze locaties komen we nog altijd twee à drie keer per jaar bij elkaar om de Advents- en Vastenactie voor te bereiden: wat raakt ons, wat doen we wel en wat niet in de vieringen en hoe doen we onze PR. In deze overleggen participeren twee contactpersonen vanuit de parochie H. Lebuinus.

MIVA KERKCOLLECTE 2024

 

 

 

WOR / Werkgroep Oogstgave Raalte

Een combinatie van de mens ver weg en de agrarische sector is de WOR, de Werkgroep Oogstgave Raalte. Tijdens het oogstdankfeest Stöppelhaene is niet alleen aandacht voor de boer en de oogst ter plaatse, maar ook voor een goed agrarisch project ver weg, verbonden aan Salland. stoppelhaene.nl/sallands-oogstfeest/oogstgave/

Aandacht voor de agrarische context van onze parochie

De agrarische sector is veel in het nieuws. Er is veel onzekerheid en onrust. Het is de context van onze parochie: in onze dorpen en buitengebied staan we nog altijd dicht bij de boer, die voorziet in ons voedsel. Er is een klankbordgroep KIP, Kerk In Platteland, opgericht. Belangrijk zijn het gesprek, bewustwording en een luisterend oor. Deze komen tot uiting in de boerderijvieringen en boerenpelgrimstochten, die we –  laatstgenoemde samen met Boer-en-mens – organiseren. Met elkaar verantwoord zorg dragen voor Gods schepping is van groot belang. Ook is er rechtstreeks contact met Monique van Schagen, contactpersoon buitengebied in opdracht van de gemeente Raalte.

Klik hiernaast op de link voor het verhaal: Boerenpelgrimstocht Een Impressie

 

Eerstvolgende boerderijviering: 31 augustus 2025 De Pothaar Loo Bathmen

Parochiële werkgroep:

Meer weten? Ga naar www.boerenmens.nl


Omzien naar elkaar

Vriendendiensten

Alweer jaren geleden heb ik meerdere keren het Zelfregiecentrum van Vriendendiensten in Raalte bezocht. Toen maakten zij op maandag en woensdag gebruik van ons parochiecentrum. Inmiddels hebben zij een ander dak boven hun hoofd, namelijk dat van het Annahuis in Raalte. Onlangs had ik een hernieuwde kennismaking. Dit keer in Deventer aan de Lange Zandstraat 15.

Ik ben nog altijd getroffen door de kracht van het concept en daarom wil ik stichting Vriendendiensten nog een keer onder de aandacht brengen. Vaak is er een drempel om bij iemand anders aan te kloppen, maar als je dat bij het Zelfregiecentrum doet zal het je zeker verder brengen. Onze mentale gezondheid is net zomin als onze lichamelijke gezondheid vanzelfsprekend. Daardoor kun je je niet alleen flink uit het veld geslagen voelen, maar ook het idee hebben dat je er niet toe doet of zelfs dat je leven geen zin heeft. Ik zou het wel willen uitschreeuwen: ieder mens doet ertoe en ook jouw leven heeft zin! In psalm 139 (Bijbel in Gewone Taal) zegt de psalmdichter: ‘U maakte mij in de buik van mijn moeder. Elk deel van mijn lichaam hebt u gevormd. (…) U hebt me al gezien toen ik in het geheim gemaakt werd. U hebt me al gezien toen ik diep in de aarde ontstond. Toen mijn lichaam nog geen vorm had, zag u mij al. Nog voordat ik werd geboren, wist u alles al van mij. En u schreef het in uw boek.’ Natuurlijk kan iedereen deze woorden verschillend lezen en uitleggen, maar voor mij zeggen ze dat ieder mens de moeite meer dan waard is te leven en deel uit te maken van alle leven op onze aarde.

Loopt het zo anders in je leven, dat je mentale gezondheid klappen oploopt, dan is het geweldig mooi dat er andere mensen zijn die je daarin nabij zijn en meer dan dat. Als je met Vriendendiensten contact legt kun je met hen samen toewerken naar het zelf de regie in handen nemen over je eigen leven en waar mogelijk stappen maken in je herstel. Ik kan proberen alles te gaan vertellen over wat deze stichting doet, maar dat voert veel te ver. Ik zeg alleen: kijk eens op hun site www.vriendendienstendeventer.nl.

De naam Vriendendiensten geeft aan, dat je als een vriend wordt benaderd. Er gaat iemand met je mee op weg. Hopelijk loopt die weg er op uit, dat je uiteindelijk zelf een vriend kunt zijn voor een ander die het even moeilijk heeft. Wederkerig.

Een bijzonder project is het jongerencafé, een inloopplek voor jongeren van 17 t/m 30 jaar met (beginnende) mentale klachten. Ik geef dat door: er is een jongerencafé in Raalte (elke maandag van 16.00-19.00 uur, Plas 8) en in Deventer (elke woensdag van 16.00-20.00 uur, Lange Zandstraat 15).

Met onze parochies H. Kruis en H. Lebuinus hoop ik samen op te kunnen trekken met Vriendendiensten. We hebben uitgewisseld wat we voor elkaar kunnen betekenen. Deze column is daarin een stap.

Lonneke Gunnink – van den Berg, pastoraal werker