Ziekenzalving

De ziekenzalving is een sacrament dat je kunt ontvangen als je erg ziek bent en dus aan het eind van je aardse leven komt. De symbolen van de ziekenzalving zijn de olie en de handoplegging, die kracht geven om het aardse leven te volbrengen.

Het sacrament van de ziekenzalving heeft als doel een bijzonder genade te verlenen aan de christen die te kampen heeft met de moeilijkheden die verbonden zijn met een ernstige ziekte of met ouderdom.

Wanneer de gelovige ten gevolge van ziekte of ouderdom in levensgevaar begint te verkeren, is dit zeker het moment dat hij of zij de heilige ziekenzalving zou kunnen ontvangen.

Ook wanneer een christengelovige zwaar ziek is, kan hij de ziekenzalving ontvangen. Mocht hij of zij daarna weer wat stabiliseren en geruime tijd later verergert de toestand, dan is er geen bezwaar om eventueel nog een keer de ziekenzalving te ontvangen.

Het wezen van de viering bestaat in de zalving op het voorhoofd en de handen van de zieke, een zalving die gepaard gaat met het liturgisch gebed van de priester, waarin hij bidt om de bijzondere genade van dit sacrament.

De bijzondere genade van dit sacrament heeft als vruchten:

De vereniging van de zieke met het lijden van Christus, tot zijn eigen welzijn en dat van heel de kerk.
Troost, vrede en bemoediging om op christelijke wijze het lijden van de ziekte of de ouderdom te verdragen.
De vergeving van de zonden, indien de zieke dit niet door het sacrament van de biecht heeft kunnen verkrijgen.
Herstel van de gezondheid, indien het mogelijk is
De voorbereiding op de overgang naar eeuwig leven.